Vandaag vertrekken we van Monteverde naar Ojochal. Dus vanuit Guanacaste; een ruige streek met spectaculaire landschappen, varierend van droge wouden tot nevelwouden met mistsluiers. Ze heeft een unieke cultuur dankzij de erfenis van de Chorotega indianen. Naar het centraal Pacifisch gebied; een druk bezochte streek met veel toeristen. Een streek met veel natuur, strand en rivieren.

Het is ongeveer 265 km waar we 4 uur over zouden moeten doen. Eerst de 35 km lange onverharde weg met gaten en hobbels en dan de doorgaande highway(max 80 km pu). Maar er zijn vele werkzaamheden onderweg door de orkaan Nate komen we uiteindelijk om 16;00 uur aan. Met alleen een korte- en lunchstop hebben we er totaal 7,5 uur over de 265 km gedaan. Oja, en nog een tussenstop bij Tarcoles. Vanaf een brug naar de krkodillen gekeken, zie foto. Ons hotel heet "Mono El Feliz" welke wordt gerund door Patrick en Todd uit Florida. Omdat het laagseizoen is krijgen we een upgrade, klein appartement, helemaal top! Zeker in dit kleine vogelparadijs met mooie bomen en bloemen. Totaal ZEN hier.......

De gedachte van gister is er nog. We hebben zo ontzettend veel gezien en meegemaakt en vanwege de aankomende tropische storm en vele regen(3tot4 dagen) annuleren wij onze cabinas in Corcovado en plonzen we heerlijk het zwembad in. Die nacht begint het dan ook te regenen en de volgende ochtend. Ik verneem op het Ticonews dat het rangercentrum op Corcovado gesloten is door het weer. Dus hebben we er goed aangedaan om te annuleren. Smiddags bezoeken we een waterval maar die kan niet tippen aan die van Tenorio. Terug bij ons appartementje worden we begroet door Dobber de huishond. Zo'n lieve hond, de eigenaren hebben hem opgenomen toen hij gewond kwam aanlopen. Hij was aangevallen in het bos en mist nu een oog. We besluiten ondanks dit mooie plekje en Dobber om niet te verlengen maar richting Manuel Antonio te gaan.

Een populair natuurreservaat met witte zandstranden, koraalrif en een regenwoud vol met wilde dieren. 'S avonds eten we bij een Nederlanse Italiaan Fabrizzio uit Den Haag. Wat een klager zeg, dit was niet goed, teveel buitenlanders in Den Haag(hij was pas terug geweest voor familie) etc. Ik denk dat ie het ook wel een beetje mist. Maar ja, getrouwd, kinderen en 8 kleinkinderen ondertussen......

Donderdag 26 oktober komen we in hotel Plaza Yara aan, een 4 sterren hotel. We hebben een kamer van 50m2 met grote ramen kijkend op de jungle. Tijdens ons verblijf hebben we daar mooie vogels gezien zoals de blauwkapmotmot en de geelvleugelara.

Na een heerlijk ontbijt gaat we de volgende dag naar het Parque Nacionale Manuel Antonio. Al gauw lopen we onder een groep kleine capucijneraapjes door. Langs het pad zien we veel roodblauw gekleurde krabben. Enige tijd later treffen we een vijftal wasberen aan. We waren door de rangers gewaarschuwd om geen eten mee te nemen maar niet iedereen geeft daar gehoor aan. En ja daar sprong een wasbeer in een tas van een vrouw. Dat was schrikken en tas kapot.

En daar liep een wittesnuitneusbeer. En doodskopapen, ppff wat zijn die brutaal zeg. Ook zien we een hertje met zijn moeder en een stel capybara's. En tot slot een grote licht blauwe iguaan. Wat een indrukwekkende wandeling weer.

Tijdens onze lunch in een strandtent probeerde er een aap de boel op stelten te zetten. Dat leverde uiteraard een mooi plaatje op, zie foto. En 'savonds heerlijk vis gegeten. De eigenaar heeft een red schnapper op de gril voor ons gebakken. Heerlijk zeg, jammie.